مبانی زبان شناسی مطالعه علمی زبان انسان است. این مستلزم تجزیه و تحلیل جامع، سیستماتیک، عینی و دقیق از تمام جنبههای زبان است؛ جنبههای گوناگونی از جمله شناختی، اجتماعی، محیطی، زیستی و همچنین ساختاری.
زبانشناسی به عنوان یک علم کاربردی و همچنین یک رشته دانشگاهی برای مطالعه عمومی در علوم انسانی و اجتماعی در نظر گرفته میشود. حوزههای این علم از نحو، معناشناسی، ساختواج ، آواشناسی، واج شناسی تا پراگماتیسم (چگونه بافت اجتماعی به معنا کمک میکند) را شامل میشود.
-رشتههای فرعی مانند زیستزبانشناسی (مطالعه متغیرهای زیستی و تکامل زبان) و روانزبانشناسی (مطالعه عوامل روان شناختی در زبان انسان) نیز از دیگر شاخههای مربوط به زبانشناسی به شمار میرود.
درباره کتاب
هدف از تألیف کتاب مبانی زبان شناسی در جهان اسلام، بررسی دیدگاههای دانشمندان اسلامی اعم از دستورنویسان، متکلمان و مفقهان درباره زبان است. در این اثر، نگارنده با عنایت به مباحث اصلی مطرح در آثار مبانی زبانشناسی در فصلهای جداگانه میپردازد.
افزون بر این مباحث، نگارنده سعی دارد ضمن بررسی مکاتب مختلف در سنت زبانشناسی اسلامی، یعنی مکتب بصره، کوفه و بغداد، روش پژوهش در علوم اسلامی را با توجه به منطق اسلامی و اصول فقه روشن سازد تا در پرتو آن دیدگاههای دانشمندان اسلامی قابل درک گردد.
همچنین میان دستور سنتی غرب که بسیار مورد انتقفاد زبانشناسی نوین قرار گرفته از یک سو و دستور سنتی اسلامی، مقایسهای صورت میگیرد و نشان داده میشود که سنت زبانشناسی اسلامی تا چه حد به زبانشناسی امروزی نزدیک است.
درباره نویسنده
غلامرضا دینمحمدی، استاد دانشگاه تهران در دپارتمان زبانشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی این دانشگاه است. وی دارای مدرک کارشناسی ارشد پیوسته معارف اسلامی و علوم سیاسی از دانشگاه امام صادق در سال ۱۳۶۶ است.
وی همچنین در رشته زبانشناسی از دانشگاه تهران نیز مدرک کارشناسی ارشد را در سال ۱۳۷۵ اخذ نموده است. مدرک دکتری وی به سال ۱۳۸۰ در رشته زبانشناسی همگانی از دانشگاه تربیت مدرس اخذ شده است.
سایر کتب
از دیگر آثار غلامرضا دینمحمدی پیرامون زبانشناسی عبارتند از:
- درآمدی بر زبان و منطق منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه تهران (۱۳۸۴)