اهداء جنین و قالب حقوقی آن

اهدای جنین نوعی تولید مثل ثالث است که در آن جنین حاصل از لقاح آزمایشگاهی، به زوج دیگری اهدا می‌گردد. اگر سایر روش‌های کمک‌باروری ناموفق باشند، ممکن است پزشک استفاده از جنین اهدایی را به زوجین پیشنهاد دهد. جهت درمان ناباروری به کمک جنین اهدایی، از بانک ذخیره جنین که جنین‌های فریز شده در آن وجود دارند استفاده می‌شود.

درباره کتاب

کتاب اهداء جنین و قالب حقوقی آن به بیان قوانین حاکم بر این موضوع اشاره دارد. یکی از انواع  ناباروری، موجود نبودن سلول‌های جنسی است که به دلایل متفاوت مثل موجود نبـودن غـدد جنـسی  و یـا عـدم تـشکیل سلول‌های پایه جنسی و غیره ایجاد شود.

اهداء جنین به معنای واگذاری داوطلبانه جنین حاصل از باروری در آزمایشگاه توسط یک زوج سالم به یک زوج نازا است. در واقع در پروسه اهداء جنین، اسپرم مرد و تخمک زن اهداکننده، در آزمایشگاه در مجاورت یکدیگر قرار داده می‌شوند و پس از لقاح به رحم زن اهداشونده منتقل می‌شود.

اهداء جنین در دو مورد انجام می گردد:

1. مرد اهداشونده نابارور بوده و قادر به تولید اسپرم نباشد؛
2. اهداشوندگان دارای بیماری‌ای باشند که احتمال انتقال ژنتیکی آن به نسل بعد وجود دارد.

در ایران نیز بعد از بحث‌های طولانی در این رابطه، در آخر اهـدا و دریافت جنین در قالب قانون «نحوه اهدای جنین به زوجین نابـارور » در سال ۸۲ به تصویب رسید و رأی دادگاه کـه موضـوع مـاده ۲ قـانون اهداء جنین است «مجوز» نامیده شد.

درباره نویسنده

محمد سلطانیه ، متولد سال ۱۳۶۴، استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه علوم اسلامی رضوی است.

سایر کتب

از دیگر آثار محمد سلطانیه می‌توان به عناوین زیر اشاره نمود:

• کلیات علم رجال (تقریرات درس خارج رجال آیت‌الله سید کاظم مصطفوی)، اخلاق و تربیت اسلامی، ۱۴۰۱؛
• مؤلفه‌های جهانی شدن فرهنگ اسلام، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، ۱۴۰۰؛
• قواعد فقه (۲) «پنجاه قاعده فقهی همراه با تطبیق قانونی» (ویراستار)، میزان، ۱۳۹۷.