لیبرالیسم ایرانی بررسی جریان های راست در ایران

لیبرالیسم ایرانی یا لیبرال‌گرایی در معنای لغوی، به معنی آزادی‌خواهی با قوانین خاص است و به آرایه وسیعی از ایده‌ها و نظریه‌های مرتبط دولت گفته می‌شود که آزادی فردی را مهم‌ترین هدف سیاسی می‌داند.

لیبرالیسم مدرن در عصر روشنگری ریشه دارد. به‌طور کلی، لیبرالیسم بر حقوق افراد و برابری فرصت، تأکید جدی دارد. شاخه‌های گوناگون لیبرالیسم، ممکن است سیاست‌های متفاوتی را پیشنهاد کنند ولی همه آنها به صورت عمومی در مورد چند قاعده متحد هستند.

لیبرالیسم به گسترش آزادی اندیشه و آزادی بیان، تهدید قدرت دولت‌ها، نقش به سزای قانون، تبادل آزاد ایده‌ها، اقتصاد بازاری یا اقتصاد مختلط و یک نظام شفاف دولتی می پردازد.

همچنین همه لیبرال‌ها و برخی از هواداران ایدئولوژی‌های سیاسی دیگر، از چند شکل مختلف دولت که به آن لیبرال دموکراسی گفته می‌شود، با انتخابات آزاد و عادلانه و حقوق یکسان همه شهروندان توسط قانون، حمایت می‌کنند.

لیبرالیسم تا کنون، ایدئولوژی موفقی بوده است چرا که در سده‌های هفدهم و هجدهم و نوزدهم میلادی، فئودالیسم و کلیسا و پادشاهی استبدادی را به گوشه‌ای راند و در قرن بیستم نیز مارکسیسم و فاشیسم (نازیسم) را مغلوب کرد.

غرب جدید و در کل دنیای مدرن صورتی لیبرال پیدا کرده است و این نتیجه پیروزی لیبرالیسم بر رقیبان راستگرا و چپگرایش بوده است.

درباره کتاب

لیبرالیسم ایرانی؛ بررسی جریان های راست در ایران» بیان می‌کند که چگونه لیبرالیسم ایرانی از جنبش تنباکو تا انقلاب اسلامی و بعد از آن با شیوه‌های مختلف به تعامل با سایر ارکان قدرت در جامعه ایران پرداخته است.

حاکمان مستبد و علمای دینی پرداخته و در شرایط مختلف زمانی، چهره‌های خاصی از خود نشان داده است. سئوال اساسی در کتاب آن است که جریان‌های راست و لیبرالی در ایران به دنبال کدام هدف بنیادی بوده‌اند و اصلی‌ترین و نهایی‌ترین آرمان آنها چه بوده است؟

فرضیه اصلی در این کتاب عبارت است، آرمان مشترک و نهایی مردم برقراری یک نظام لیبرالی بر پایه سکولاریسم در ابعاد فکری، سیاسی و اجتماعی بوده است. بر اساس این تحقیق زیربنای اصلی منازعه یک قرن و نیم جامعه ایرانی هم، فرضیه ذکر شده بوده که در هر دوره تاریخی به شکلی خاص ظاهر شده است.

کتاب مذکور بالغ بر پنج فصل است که عبارتند از:

• درآمدی بر لیبرالیسم (پیدایش، مبانی و مؤلفه‌ها)
• لیبرالیسم ایرانی از آغاز تا تبیین (نسل اول لیبرال‌های ایرانی)
• لیبرالیسم ایرانی در تلاش تحقق (مشروطه و استبداد)
• حضور و حاشیه گزینی محافظه‌کارانه (۱۳۵۷-۱۳۲۰)
• فصل پنجم: لیبرالیسم ایرانی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی

درباره نویسنده

جهاندار امیری متولد سال ۱۳۴۱، عضو هیئت علمی دانشگاه صدا و سیما، دانشکده ارتباطات و رسانه است. دارای مقالاتی با عنوان های:

• تصویر انتخابات مجلس یازدهم ایران در گفتمان شبکه ایران اینترنشنال
• مقایسه تغییرات در گرایش سه نسل از جوانان شهر تهران به کسب خبر
• کاوشی برگفتمان‌های خبرگزاری صدا و سیما و شبکه ایران اینترنشنال در انتخابات مجلس یازدهم ایران
• بررسی بهره‌مندی از ظرفیت‌های ایرانیان خارج از کشور با تأکید بر کارکردهای شبکه‌‌های برون‌مرزی صداوسیما

 این استاد دانشگاه و پژوهشگر در حوزه روشنفکری ایران و نیز مسائل پیرامون رسانه، تا کنون مقالات بسیار دیگری را به رشته تحریر درآورده است.

سایر کتب

از دیگر آثار جهاندار امیری می‌توان به کتاب

• پوست اندازی: پرونده انتخابات ریاست جمهوری اسلامی خرداد ۱۳۸۸