کیمیاگر

کیمیاگر موضوع اصلی کتاب یافتن سرنوشت و سرانجام است، اگرچه به گفته نیویورک تایمز، کیمیاگر «بیشتر در حوزه ادبیات خودیاری قرار می‌گیرد». طی داستان، توصیه‌ای که به سانتیاگو ارائه می‌شود: «وقتی واقعاً می‌خواهی که چیزی اتفاقی بیفتد، تمام جهان دست به دست هم می‌دهند تا آرزوی تو محقق شود»؛ این هسته اصلی، فلسفه رمان و موتیفی است که در سراسر آن قابل یافت است.

کیمیاگر اولین بار توسط «روکو»، یک انتشارات ناشناخته برزیلی منتشر شد. با وجود فروش خوب، ناشر پس از یک سال تصمیم گرفت که حقوق کوئیلو را پس دهد. کوئلیو که نیاز به گذر از این شکست داشت، تصمیم گرفت تا ریودوژانیرو را با همسرش ترک کند و ۴۰ روز را در صحرای موهاوه گذراند.

در بازگشت از سفر، کوئلیو تصمیم گرفت که به نظرش راه درست این است که به مبارزه ادامه دهد، این رویکرد به قدری در کوئیلو جدی بود که کوئیلو بر آن شد تا مجدد برای چاپ داستان خود تلاش کند.

درباره کتاب

کیمیاگر (به زبان پرتغالی: O Alquimista) رمانی از نویسنده برزیلی، پائولو کوئیلو است که نخستین بار در سال ۱۹۸۸ به چاپ رسید. این رمان در اصل به زبان پرتغالی نوشته شده است؛ این اثر بخت این را داشته تا به یک کتاب پرفروش بین المللی تبدیل شود؛ و لذا به بسیاری از زبان‌ها از جمله فارسی برگردانده شده است.

کیمیاگر، رمانی سراسر مملو از تمثیل‌ها است؛ داستان کتاب ماجرای یک چوپان جوان اندلسی در سفر خود به اهرام مصر است؛ وی پس روئیت مکرر یک رویا، برای یافتن گنجی پای در راه سفر و ماجراجویی می‌گذارد.

درباره نویسنده

پائولو کوئلیو د سوزا، متولد سال ۱۹۴۷، نویسنده‌ای اهل برزیل است؛ وی ترانه‌سرا، رمان‌نویس و از اعضای آکادمی ادبیات برزیل است که از سال ۲۰۰۲ در آن عضویت دارد. رمان کیمیاگر وی به یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌ها در سطح بین‌المللی تبدیل شد؛ کوئیلو از آن زمان تاکنون ۳۰ کتاب دیگر نیز منتشر نموده است.

پائولو کوئیلو در ریودوژانیرو، در برزیل به دنیا آمد و در یک مدرسه یسوعی درس خواند. در ۱۷ سالگی، والدین کوئلیو او را به یک آسایشگاه روانی فرستادند که وی سه بار از آنجا موفق به فرار شد.

او نهایتاً در ۲۰ سالگی از آن جا مرخص شد. کوئیلو بعدها اظهار داشت که «موضوع از این قرار نبود که آنها بخواهند به من صدمه بزنند، اما در عین حال نمی‌دانستند چه کنند.

آن‌ها این کار را برای نابودی من نکردند، آنها این کار را برای نجات من انجام دادند.» بعدها که سن کوئیلو بالاتر رفت، به خواست والدینش در دانشکده حقوق ثبت نام کرد و به این ترتیب رویای خویش را برای نویسنده شدن را به دست فراموشی سپرد.

اما این وضعیت دیری نپایید و یک سال بعد، او تحصیل را رها کرد و به عنوان و شکل و شمایل یک هیپی، زندگی تازه‌ای را آغاز نمود؛ او به سفر در آمریکای جنوبی، شمال آفریقا، مکزیک و اروپا پرداخت؛ و حتی مانند بسیاری از جوانان غربی که در میانه سال‌های دهه شصت میلادی به زندگی هیپی‌مآبانه روی آورده بودند در آن سال‌ها، به سوء مصرف مواد روی آورد.

پس از مراجعت به برزیل، کوئیلو به عنوان ترانه‌سرا مشغول به کار شد و اشعاری برای «الیس رجینا»، «ریتا لی» و خواننده برزیلی معروف «رائول سیکساس» ساخت. آهنگسازی با رائول باعث شد که کوئیلو با جادو و علوم خفیه آشنا شود که بیشتر به دلیل محتوای برخی از آهنگ‌ها بود.

او اغلب متهم می‌شد که این ترانه‌ها برگردانی یا برداشتی از آهنگ‌های خارجی بوده‌اند که در آن زمان در برزیل شناخته شده نبودند. در سال ۱۹۷۴، وی به نقل از خودش، به دلیل فعالیت های «خرابکارانه» دستگیر شد.

ایشان توسط حکومت نظامی حاکم که ده سال قبل از آن تاریخ، قدرت را به دست گرفته بود و اشعار کوئیلو را چپ‌گرایانه و خطرناک می دانست، شکنجه شد. کوئلیو همچنین پیش از نویسندگی، به عنوان بازیگر، روزنامه‌نگار و کارگردان تئاترنیز مشغول به فعالیت بوده است.

سایر کتب

از دیگر کتب کوئیلو که کم‌شمار هم نیستند، می‌توان به عناوین زیر اشاره نمود:

• الف، ۲۰۱۰
• بریدا، ۱۹۹۰
• هیپی، ۲۰۱۸
• مکتوب، ۱۹۹۴
• عشق، ۲۰۰۹
• سفرها، ۲۰۰۴
• کیمیاگر، ۱۹۸۸
• کوه پنجم، ۱۹۹۶
• جاسوس، ۲۰۱۶
• عطیه برتر، ۱۹۹۱
• افسانه‌ها، ۲۰۱۱
• یازده دقیقه، ۲۰۰۳
• زنا (خیانت)، ۲۰۱۴

همچنین سایر اثار کوئیلو عبارتند از:

• زهیر (رمان)، ۲۰۰۵
• بایگانی جهنم، ۱۹۸۲
• برنده تنهاست، ۲۰۰۸
• ساحره پورتوبلو، ۲۰۰۶
• آیین کمان‌گیری، ۲۰۲۰
• کلمات اساسی، ۱۹۹۸
• جن و گل‌های رز، ۲۰۰۴
• تئاتر برای آموزش، ۱۹۷۴
• هستی (زندگی)، ۲۰۰۴
• مسیرهای احیاشده، ۲۰۰۵
• چون رود جاری باش، ۲۰۰۶
• شیطان و دوشیزه پریم، ۲۰۰۰
• مثل یک ببر زندگی کن، ۲۰۰۸
• مثل یک ببر زندگی کن، ۲۰۰۸
• نامه‌های عاشقانه یک پیامبر، ۱۹۹۷
• ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد، ۱۹۹۸
• والکیری‌ها (دیدار با فرشتگان)، ۱۹۹۲
• کنار رود پیدرا نشستم و گریستم، ۱۹۹۴
• خاطرات یک مغ (زیارت)(زائر کوم پوستل)، ۱۹۸۷
• داستان‌هایی برای پدران، فرزندان و نوه‌ها، ۲۰۰۱
• مبارزان راه روشنایی (راهنمای جنگجوی نور)، ۱۹۹۷