دیزی میلر

دیزی میلر یک رومان کوتاه است. رمان کوتاه، رُمانَک یا نوول (به فرانسوی: Nouvelle) نثری روایتگر و داستانی است که معمولاً کوتاه‌تر از رمان و بلندتر از یک داستان کوتاه است. یک رمان کوتاه عموماً کشمکش‌های کمتری از یک رمان دارد، لیکن معمولاً از یک داستان کوتاه پیچیده‌تر است.

انجمن نویسندگان داستان‌های علمی ـ تخیلی آمریکا، تعداد کلمات رمان کوتاه را بین ۱۷۵۰۰ تا ۴۰۰۰۰ کلمه تعریف نموده است. تعریف‌های دیگری از رمان کوتاه وجود دارند که تعداد کلمات آن را بین ۱۰۰۰۰ تا ۷۰۰۰۰ کلمه دانسته‌اند.

درباره کتاب

«دیزی میلر» (Daisy Miller) رمانی از «هنری جیمز» (Henry James) است که برای اولین بار در مجله کورن هیل (Cornhill) در ژوئن تا ژوئیه ۱۸۷۸ و در قالب کتاب در سال بعد از آن، منتشر شد. این فیلم خواستگاری دختر زیبای آمریکایی دیزی میلر توسط وینتربورن (Winterbourne)، هموطن پیچیده او را به تصویر می کشد.

مرد که به دنبال زن می‌رود، به دلیل عادات خاص زن، دچار تزلزل می‌شود؛ و این موضوع آنچنان مقبول شخصیت‌های دیگر داستان نیست. این رمان توصیفی روان‌شناختی از ذهن یک زن جوان ارائه می‌دهد و هم به عنوان تحلیلی از دیدگاه‌های سنتی جامعه‌ای عمل می‌کند که گویا با شخصیت زن اصلی داستان بیگانه است.

هنری جیمز از داستان دیزی استفاده می‌کند تا درباره آن چه گمان می‌کند اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در مورد یکدیگر باور دارند داستانی به دست دهد، پیشداوری‌های رایج در فرهنگ‌های گوناگون.

درباره نویسنده

هنری جیمز متولد سال ۱۸۴۳، نویسنده آمریکایی ـ بریتانیایی است که در خانواده‌ای مرفه در نیویورک زاده شد. اجدادش از مهاجران ایرلندی و بسیار ثروتمند بودند، پدرش مردی ادیب، نویسنده‌ای متفکر و شخصیتی پرجاذبه بود، و برادرش هم ویلیام جیمز، فیلسوف و روانشناس معروفی بود.

بدین طریق وی در محیطی فرهنگ‌دوست پرورش یافت و او که پسرکی کم‌حرف و حساس بود و در میان سخنوران خانواده خود را فردی آرام و گاه بی‌ربط می‌دید، ساعات بی‌کاری را در کوچه‌های شهر قدیم نیویورک که هنوز حالت یک دهات را داشت، در حالتی رؤیاآلود می‌گذراند و در کتابخانه‌ها چشمه‌ای جوشان و خشک‌نشدنی برای الهام در آثار آینده خود می‌یافت.

هنری با خانواده خود به اروپا سفر کرد، پنج سال را در ژنو و انگلستان و پاریس گذراند. در ۱۸۶۰ در نیوانگلند مستقر شد و در طی جنگ‌های داخلی، در آنجا به سر برد. نقصی در ستون فقرات موجب شد که هنری از شرکت در جنگ معاف گردد.

این پیشامد به او این حس را منتقل نمود در صحنه زندگی بیگانه و بی‌کاره است و سرنوشت او را تنها برای مشاهده تلاش و کوشش و زندگی دیگران آفریده است. کم‌کم معتقد شد که همین تقدیر به او رسالت داده است تا مشاهدات خود را به دیگران منتقل کند و این کار تنها از راه هنر امکان‌پذیر است.

از این رو جیمز به هنر نقاشی روی آورد، اما چیزی نگذشت که استعداد واقعی خود را کشف کرد و به راه نویسندگی پای گذاشت و فعالیت ادبی را با انتشار مقاله‌های انتقادی و قصه‌ها و داستان‌های کوتاه در روزنامه‌ها و مجله‌ها آغاز نمود.

سایر کتب

از دیگر آثار هنری جیمز می‌توان به این عناوین اشاره نمود:

• رمان
• آمریکایی، ۱۸۷۷؛
• اروپایی‌ها، ۱۸۷۸؛
• محله واشینگتن، ۱۸۸۰؛
• پرتره بانو، ۱۸۸۱؛
• شاهزاده خانم کاساماسیما، ۱۸۸۶؛
• سفرای کبار، ۱۹۰۳؛
• جام زرین، ۱۹۰۴؛
• رمان کوتاه
• دیزی میلر، ۱۸۷۸؛
• نوشته‌های آسپرن، ۱۸۸۸؛
• سخت‌تر شدن اوضاع، ۱۸۹۸.